Podczas fittingu ironów zwykle uderza się jedną główką 7i lub 6i zmieniając długość i wagę specjalnie mocowanych szaftów. Szuka się takiej kombinacji, która pozwala Zawodnikowi trafiać powtarzalnie środkiem główki kija. Jeśli takiej kombinacji nie udaje się znaleźć to są trzy możliwości.
-
mamy za mało kombinacji szaftów
-
dobieramy sprzęt „po warunkach”
-
zawodnik potrzebuje bardziej lekcji techniki swingu niż fittingu
Przyjmijmy, że taką kombinację udało się znaleźć i dodatkowo grip też ma właściwy rozmiar. Następnym etapem jest znalezienie właściwego Swing Weight lub MOI (Moment of Inertia) czyli momentu bezwładności specyficznego dla danego Gracza. Uzyskujemy to dodatkowo obciążają główkę kija kilkoma gramami taśmy ołowianej i sprawdzamy czy uderzenia są sweetspotem czy zaczynają się „rozjeżdżać”. Opinia zawodnika dotycząca jego świadomości położenia główki w przestrzeni jest kluczowa. Posiadając testową 7i lub 6i o parametrach odpowiadających zawodnikowi, ważymy i mierzymy ją za pomocą specjalistycznych urządzeń i na tej podstawie jesteśmy w stanie zlecić budowę zestawu ironów i wedgy.
Na zdjęciu poniżej można zobaczyć niemal stuletnią historię clubfittingu i clubmakingu. Na górze waga SwingWeight AD 1920, a niżej elektroniczne urządzenie do pomiaru Moment Of Inertia AD 2010.
Hybrydy mogą być tej samej długości co odpowiadające im irony lub nieco dłuższe. Powinny posiadać zbliżony Swing Weight lub ten sam MOI co irony, ale to zależy od preferencji Zawodnika i możliwości clubfittera.
Obecnie zestawy ironów są budowane na 3 sposoby.
-
Pół profesjonalny, tradycyjny - pasowane po Swing Weight, (Swing Weight Matching).
-
Profesjonalny - pasowanie po częstotliwości drgań szaftów (Frequency Matching).
-
Profesjonalny – pasowanie po momencie bezwładności (MOI Matching)