Jak dobrać kije golfowe

Pierwszą rzeczą potrzebną aby wybrać kije golfowe jest zrozumienie, że kije nie są narzędziem uniwersalnym. Są jak okulary korekcyjne, które muszą być dobrane dla danej osoby. I dla tego mocno wskazane jest skonsultować zakup sprzętu ze specjalistą (Clubfitter lub przynajmniej Trener Golfa). Osoby z większym doświadczeniem golfowym mogą spróbować samemu określić parametry sprzętu. Wtedy należy wziąć pod uwagę takie parametry jak:

1. Odległość głównego zgięcia nadgarstka do podłogi.

2. Rodzaj gripu (rozmiar dłoni, sposób trzymania kija).

3. Warunki fizyczne zawodnika i ogólne tempo swingu i rodzaj transition.

4. Prędkość główki kija.

5. Sprawność posługiwania się długimi ironami.

6. Rodzaj główki kija ( trajektoria, tendencja lotu piłki, estetyka)

1. Odległość głównego zgięcia nadgarstka do podłogi.

Ten parametr traktujemy tylko jako punkt odniesienia. Wartości podane w poniższej tabeli nie są wyrocznią. Może się okazać, pomimo wskazań, że właściwa długość kija jest standardowa, to kij, którym zawodnikowi będzie się grało wygodnie, może różnić się od standardu nawet o 1,5 cala. Dla tego też, czołowy w branży, projektant sprzętu golfowego i clubfitter - Ralph Maltby nazywa ten parametr bezużytecznym. Jednak mając przed sobą osobę zupełnie początkującą, która nie jest w stanie powtarzalnie trafiać w piłkę, ustalenie tej wartości, pomoże ograniczyć ewentualny błąd w doborze sprzętu do pierwszych treningów.

Odległość od nadgarstka do ziemi mierzymy w następujący sposób: Ustawiamy wyprostowanego zawodnika na równym podłożu ze swobodnie zwisającymi ramionami. Buty zawodnika mogą być te, w których gra w golfa, lub jakieś inne na płaskiej podeszwie. Pomiar zdejmujemy z wiodącej ręki, tj. lewej dla osób praworęcznych. Odnajdujemy na wewnętrznej stronie nadgarstka największą zmarszczkę i od niej mierzymy odległość do podłogi. Należy zwrócić szczególną uwagę aby podczas pomiaru gracz miał barki równolegle do ziemi i kręgosłup pionowo. 

jak-dobrac-kij-golfowy-golfhelp-1 jak-dobrac-kij-golfowy-golfhelp-2

  

Ustalanie właściwego rozmiaru gripu

Dwa środkowe palce to dobry wskaźnik czy grip zawodnika jest właściwy.

GRIP ZA DUŻY

Czubki palców nie dotykają dłoni

GRIP WŁAŚCIWY

Czubki palców ledwie dotykają dłoni

GRIP ZA MAŁY

Czubki palców wbijają się w dłoń

2. Rozmiar gripu

Bardzo ważny parametr sprzętu, który właściwie dobrany umożliwia automatyczny i bezwładnościowy release. Zbyt cienkie lub zbyt grube gripy na kiju są przyczyną zbyt mocnego ściskania kija co praktycznie uniemożliwia jego właściwą pracę. Podobnie jest gdy gripy są mocno zużyte bądź śliskie. W bardzo prosty sposób można sprawdzić czy dany grip pasuje do zawodnika czy nie. Ustawiamy gracza (bez rękawiczki na dłoni) w pozycji setupu i prosimy aby zdjął dolną dłoń, a górną pozostawił na gripie bez zmiany uchwytu. Ważna aby grip był prawidłowy. Tzn. koniec gripu opierał się o tylną poduszkę dłoni, a kciuk górnej ręki spoczywał wzdłuż szaftu. Przyglądamy się czy i jak czubki palców dotykają poduszki u nasady kciuka. Jeśli dotykają lekko, to rozmiar gripu jest właściwy. Jeśli jest między nimi przerwa grip jest za duży, gdy palce wbijają się w poduszkę grip jest zbyt mały. Bardzo ważna jest opinia gracza, z którym rozmiarem czuje się swobodnie. 

Jest wiele rozmiarów gripów, wymienię je od najmniejszego.

Junior, Lady, Standard, Mid-Size, Over-Size i Jumbo. I te rozmiary da się dodatkowo regulować do dziesiątej części milimetra, poprzez naklejenie dodatkowych warstw taśmy papierowej, na szaft przed nałożeniem właściwego gripu.

jak-dobrac-kij-golfowy-golfhelp-3 

3. Warunki fizyczne zawodnika, ogólne tempo swingu i rodzaj transition.

Poniższe tabele pozwalają na orientacyjny dobór wagi szaftów w odniesieniu do warunków fizycznych i techniki swingu zawodnika. Są one szczególnie wartościowe dla graczy, którzy rozpoczynają swoją przygodę z golfem. Tacy zawodnicy nie mają ustabilizowanej techniki swingu, a właściwie dobrany sprzęt w znakomity sposób przyśpieszy ich postęp i sprawi, że gra będzie dużo przyjemniejsza i łatwiejsza. Litery w tabelach oznaczają rodzaj szaftu: W- wood, H – hybryda, i – iron. Szafty do woodów i hybryd są grafitowe, do ironów można wybrać zarówno grafitowe jak i stalowe. Najlżejsze, dostępne na rynku, szafty stalowe mają 68g i jeśli taka bądź wyższa waga będzie odpowiednia dla zawodnika, to do ironów zawsze polecam szafty stalowe. Szafty stalowe dają lepszą informacje zwrotną, są dużo bardziej odporne na uszkodzenia i zwykle są sporo tańsze. Przy szafcie stalowym lepiej wyczuwa się niecentralne uderzenia co poprawia jakość treningu. Szafty grafitowe lepiej tłumią wibracje i jeśli gracz ma problemy ze stawami to wtedy będzie to dobry wybór. „Grafity” do ironów ważą od 45g do 120g.

jak-dobrac-kij-golfowy-golfhelp-3 

Szafty również dzielą się w zależności od miejsca największego ugięcia. Oznaczenia, z którymi można się spotkać to: high bend point, mid bend point, low bend point. Równolegle funkcjonuje analogiczne oznaczenie: hi kick, mid kick, low kick. W założeniu pozwala to określić trajektorię jaką będzie miała piłka uderzona danym szaftem. Szafty z „miękkim” dołem (low kick/low bend) będą nieco wyżej podbijały piłke do góry zapewniając wyższą trajektorię lotu piłki. Odpowiednio, szafty oznaczone (high kick/high bend) będą powodowały bardziej płaską trajektorię. Z uwagi na niewielką ilość materiału użytą do produkcji lekkich i super lekkich szaftów nie znajdziemy wśród nich tych oferujących niższą trajektorię. Z miejscem ugięcia szaftów są związane dwie ciekawostki. 

- Różnica w wysokości trajektorii pomiędzy low bend, a high bend w szafcie o podobnej wadze i sztywności waha się między 2% a 5%

- Odległość punktu ugięcia low od high na praktycznie wszystkich szaftach nie przekracza 10 cm.

Jako podsumowanie wypada napisać, że na trajektorię w poszczególnych wagach szaftów największy wpływ ma ich sztywność. Szaft o wadze 100 g oznaczony jako R-flex będzie miał wyższą trajektorię niż 100 g S-flex - oczywiście wtedy gdy używa go ten sam gracz.

4. Prędkość główki kija a elastyczność (flex) szaftów.

Prędkość główki kija generowana przez gracza to kolejny istotny czynnik wpływający na dobór sprzętu. Przy ironach, z dużą dozą prawdopodobieństwa, najprościej można to ustalić zadając zawodnikowi pytanie: jakim kijem uderza na 135 m ?

Gdy będzie to: 

  • 3W-4i proponujemy L-flex (Lady),     

  • 5i -  proponujemy A-flex (Amatour/Senior),

  • 6i -  proponujemy R-flex (Regular)

  • 7i - proponujemy S-flex (Stiff)

  • 8-9-PW - proponujemy X-flex (Extra Stiff)

Stąd można wysnuć oczywisty wniosek im większa prędkość główki kija tym sztywniejszy powinien być szaft. I rzeczywiście tak jest. Ale na tym proste wnioski się kończą. Niestety litery: L, A, R, S, X tak naprawdę nie oznaczają czegoś precyzyjnego tylko jakąś taką uniwersalną idee, z którą trudno się nie zgodzić. Szaft jednej firmy „stiff” jest tak samo sztywny jak drugiej firmy Regular, a trzeciej firmy A-flex. Co gorsza elastyczność szaftów np. S-flex, w danej firmie może się dramatycznie różnić w zależności od modelu. Niestety w branży golfowej nie ma na to Normy. Ani światowej, ani nawet krajowej. Dlatego jeśli ktoś uderza 135 metrów 4-ką iron mając szafty oznaczone S-flex i nie czuje dyskomfortu, to pewnie będzie to jeden z tych przypadków gdzie oznaczenie nie idzie w parze ze zdrowym rozsądkiem. Uderzanie zbyt sztywnym szaftem wyraźnie daje się odczuć w dłoniach, coś jak nieprzyjemnie wibrujący drewniany kołek, przypomina  to uderzenie łopatą w kamień przy intensywnym kopaniu. Dlatego warto „przestrzelać” sprzęt przed zakupem.

Dopasowując szaft do drivera możemy się sugerować elastycznością ironów. Jednak lepiej było by zmierzyć prędkość główki kija za pomocą prostego radaru lub launch monitora. W golfie przyjęło się podawać prędkość główki kija w milach na godzinę i dla poszczególnych flexów przedziały prędkości wyglądają następująco: L(60-69mph), A(70-81mph), R(82-93mph), S(94-105), X(106 i więcej mph). I tu również warto wypróbować dany szaft zanim zdecydujemy się na jego zakup.

5. Sprawność posługiwania się długimi ironami.

Większość golfistów ma problem z trafianiem w piłkę ironami dłuższymi niż 38 cali, czyli iron z numerem niższym niż 5 (3i,4i) sprawia kłopot. Obecnie nawet zawodnicy PGA Tour coraz częściej wymieniają długie irony na hybrydy. Charakterystyka budowy hybrydy powoduje, iż dużo lepiej wybacza nie idealnie centralne uderzenia i dzięki nisko położonemu środkowi ciężkości, Gracz łatwiej uzyska pożądaną, wysoką, trajektorię lotu piłki. Dla graczy początkujących najdłuższy iron w zestawie powinien być 6-stką iron. Dla średnio zaawansowanych będzie to 5i, dla zaawansowanych 4i. 

6. Rodzaj główki kija ( trajektoria, tendencja lotu piłki, estetyka)

Dla początkujących graczy najważniejszym czynnikiem determinującym wybór główki kija jest ich wybaczalność. Rozpoczęcie przygody z golfem jest samo w sobie wystarczająco trudne. A posługiwanie się leciwym sprzętem lub tym zaprojektowanym dla czołówki światowej nie daje szans na radość z golfa. Małe zgrabne główki ironów tzw. Blade lub Muscle Back to prosta droga do wędkarstwa. Najbardziej wybaczające główki są większe, mają więcej masy na obrzeżach i nisko położony środek ciężkości. Dobierając sprzęt warto zajrzeć na stronę http://ralphmaltby.com/maltby-playability-factor/, gdzie można znaleźć ocenę MPF dla danego modelu główki.

MPF to system ewaluacji główek kijów. Projekty są oceniane w oparciu o fizyczne właściwości, które są wyszczególnione w opisie. Odpowiednim wartościom i parametrom przypisywane są punkty MPF (Maltby Playability Factor), które po zsumowaniu dają pojęcie o wybaczalności poszczególnych modeli. Projekty zostały podzielone na kategorie, które opisuje poniżej. 

Ultra Game Improvement 

851 punktów i więcej – Korzyść dla wszystkich Graczy. Absolutnie najłatwiejszy kij do grania. Praktycznie nie można stwierdzić straty dystansu czy kiepskiego czucia spowodowanego uderzeniem nie tzw. sweet spotem. W większości kije z tej kategorii posiadają bardzo nisko położony środek ciężkości. 

Super Game Improvement 

701-850 punktów - Korzyść dla wszystkich Graczy. Irony z tej kategorii są wyjątkowo łatwe do grania. Bardzo solidne uderzenia niemal za każdym razem. Większa stałość, najlepszy dystans. W większości nisko położony środek ciężkości, masa rozmieszczona na spodzie pomiędzy „palcem”, a „piętą” główki kija. Kije z tej kategorii są coraz bardziej popularne wśród Graczy zawodowych -Tour Pro. 

Game Improvement 

551-700 – Korzyść dla wszystkich Graczy. Uderzenia są proste i całkiem solidne, uderzenia nie „sweet spotem” powodują niewielką stratę odległości. masa rozmieszczona na spodzie pomiędzy „palcem”, a „piętą” główki kija występują tu także projekty tzw. muscleback. 

Conventional 

401-550 – Wyłącznie dla lepszych graczy, 0-14 HCP. 450 punktów to minimum przy, którym gracze zawodowi, lubiący główki typu muscleback, powinni zacząć się zastanawiać czy włożyć taki kij do swojej torby. Gracze z HCP powyżej 15 powinni skorzystać z kijów z trzech powyższych kategorii. 

Classic 

251 – 400 – Trudne do grania. – Wyłącznie dla najlepszych graczy uderzających zawsze sweetspotem. 0-5 HCP. Nie posiadają żadnych rozwiązań wspomagających grę. Mimo to wciąż są używane przez niektórych Tour Pro. Tak naprawdę 325 punktów to minimum.  

Player Classic 

0-250 – Nie polecane dla nikogo. Raczej nie spotyka się tych kijów na zawodach. Jeśli już są w użyciu należy uderzać piłkę idealnie środkiem ciężkości, który znajduje się wysoko i przy „pięcie” główki kija.

 

Nikt nie znajdzie powodu aby grać poniżej kategorii Game Improvement, no chyba, że się zakocha w jakimś kształcie, wtedy nie ma rady. W ostatnich latach coraz więcej znanych producentów oferuje irony z kategorii Ultra i Super Game Improvement, co przed 2015 rokiem nie było takie powszechne. Decydując się na zakup sprzętu nowego czy używanego, grzechem było by nie spojrzeć na obiektywne parametry danego projektu.

Poradnik przygotował i opracował Maciej Miszczak